شیعیان ما کسانی باشند که برای ولایت ما، به یکدیگر بخشش کنند و در راه دوستی ما به یکدیگر دوستی نمایند و برای زنده کردن امر و گفتار ما به دیدار هم بروند اگر خشم کنند ستم نکنند و چون راضی شوند اسراف نورزند;سبب برکت همسایگانند و با معاشرین خود صلح و صفا دارند. منابع: اصول کافی جلد 3.صفحه 333.

1 _ بهترین هدیه برای پدر، عزت است.

Mrs Jones did not have a husband, but she had two sons. They were big, strong boys, but they were lazy. On Saturdays they did not go to school, and then their mother always said, ‘Please cut the grass in the garden this afternoon, boys.’ The boys did not like it, but they always did it.

Then somebody gave one of the boys a magazine, and he saw a picture of a beautiful lawn-mower in it. There was a seat on it, and there was a woman on the seat.

The boy took the picture to his mother and brother and said to them, ‘Look, that woman’s sitting on the lawn-mower and driving it and cutting the grass. We want one of those.’

‘One of those lawn-mowers?’ his mother asked.

‘No,’ the boy said. ‘We want one of those women. Then she can cut the grass every week.

ترجمه در ادامه مطلب

ﭘﺴﺮ ﻓﻘﯿﺮﯼ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﻓﺮﻭﺵ ﺧﺮﺕ ﻭ ﭘﺮﺕ ﺩﺭ ﻣﺤﻼ‌ﺕ ﺷﻬﺮ، ﺧﺮﺝ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺪﺳﺖ ﻣﯿﺂﻭﺭﺩ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﺩﭼﺎﺭ ﺗﻨﮕﺪﺳﺘﯽ ﺷﺪ. ﺍﻭ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺳﮑﻪ ﻧﺎﻗﺎﺑﻞ ﺩﺭ ﺟﯿﺐ ﺩﺍﺷﺖ. ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ ﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﯿﺎﻭﺭﺩ، ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺗﻘﺎﺿﺎﯼ ﻏﺬﺍ ﮐﻨﺪ. ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﻭﻗﺘﯽ ﺩﺧﺘﺮ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺩﺭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﯾﺶ ﮔﺸﻮﺩ، ﺩﺳﺘﭙﺎﭼﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﻏﺬﺍ ﯾﮏ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﺁﺏ ﺧﻮﺍﺳﺖ. ﺩﺧﺘﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺍﺳﺖ. ﺑﺮﺍﯾﺶ ﯾﮏ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﺷﯿﺮ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺑﺰﺭﮒ ﺁﻭﺭﺩ. ﭘﺴﺮﮎ ﺷﯿﺮ ﺭﺍ ﺳﺮ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﻭ ﺁﻫﺴﺘﻪ ﮔﻔﺖ: ﭼﻘﺪﺭ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﭙﺮﺩﺍﺯﻡ؟ ﺩﺧﺘﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ: ﻫﯿﭻ. ﻣﺎﺩﺭﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﺎ ﯾﺎﺩ ﺩﺍﺩﻩ ﺩﺭ ﻗﺒﺎﻝ ﮐﺎﺭ ﻧﯿﮑﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺩﻫﯿﻢ ﭼﯿﺰﯼ ﺩﺭﯾﺎﻓﺖ ﻧﮑﻨﯿﻢ. ﭘﺴﺮﮎ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﺻﻤﯿﻢ ﻗﻠﺐ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺗﺸﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ. ﭘﺴﺮﮎ ﮐﻪ ﻫﺎﺭﻭﺍﺭﺩ ﮐﻠﯽ ﻧﺎﻡ ﺩﺍﺷﺖ، ﭘﺲ ﺍﺯ ﺗﺮﮎ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺟﺴﻤﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻗﻮﯾﺘﺮ ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ، ﺑﻠﮑﻪ ﺍﯾﻤﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎﯼ ﻧﯿﮑﻮﮐﺎﺭ ﻧﯿﺰ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﺪ. ﺗﺎ ﭘﯿﺶ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺍﻭ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺑﮑﺸﺪ. ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﻌﺪ... ﺯﻥ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﻣﻬﻠﮑﯽ ﮔﺮﻓﺘﺎﺭ ﺷﺪ. ﭘﺰﺷﮑﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻭﯼ ﻋﺎﺟﺰ ﺷﺪﻧﺪ. ﺍﻭ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯼ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﺷﺪ.ﺩﮐﺘﺮ ﻫﺎﺭﻭﺍﺭﺩ ﮐﻠﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺸﺎﻭﺭﻩ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺍﯾﻦ ﺯﻥ ﻓﺮﺍﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺷﺪ. ﻭﻗﺘﯽ ﺍﻭ ﻧﺎﻡ ﺷﻬﺮﯼ ﮐﻪ ﺯﻥ ﺟﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺷﻨﯿﺪ، ﺑﺮﻕ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺩﺭ ﭼﺸﻤﺎﻧﺶ ﻧﻤﺎﯾﺎﻥ ﺷﺪ. ﺍﻭ ﺑﻼ‌ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺭﺍ ﺷﻨﺎﺧﺖ. ﻣﺼﻤﻢ ﺑﻪ ﺍﺗﺎﻗﺶ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﻭ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻋﻬﺪ ﮐﺮﺩ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺩﺭ ﺗﻮﺍﻥ ﺩﺍﺭﺩ، ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺠﺎﺕ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻭﯼ ﺑﮑﺎﺭ ﮔﯿﺮﺩ. ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﮐﺸﻤﮑﺶ ﻃﻮﻻ‌ﻧﯽ ﺑﺎ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﭘﯿﺮﻭﺯﯼ ﺭﺳﯿﺪ. ﺭﻭﺯ ﺗﺮﺧﯿﺺ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﯿﺪ. ﺯﻥ ﺑﺎ ﺗﺮﺱ ﻭ ﻟﺮﺯ ﺻﻮﺭﺗﺤﺴﺎﺏ ﺭﺍ ﮔﺸﻮﺩ. ﺍﻭ ﺍﻃﻤﯿﻨﺎﻥ ﺩﺍﺷﺖ ﺗﺎ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻋﻤﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺻﻮﺭﺗﺤﺴﺎﺏ ﮐﺎﺭ ﮐﻨﺪ. ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺗﺤﺴﺎﺏ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ. ﺟﻤﻠﻪ ﺍﯼ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺶ ﺧﻮﺭﺩ: ﻫﻤﻪ ﻣﺨﺎﺭﺝ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﺷﯿﺮ ﭘﺮﺩﺍﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﻀﺎ ﺩﮐﺘﺮ ﻫﺎﺭﻭﺍﺭﺩ ﮐﻠﯽ ﺯﻥ ﻣﺎﺕ ﻭ ﻣﺒﻬﻮﺕ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ. ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺁﻧﺮﻭﺯ ﺍﻓﺘﺎﺩ. ﭘﺴﺮﮐﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﮏ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﺁﺏ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﺪﺍ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻋﻮﺽ ﺑﺮﺍﯾﺶ ﯾﮏ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﺷﯿﺮ ﺁﻭﺭﺩ. ﺍﺷﮏ ﺍﺯ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺯﻥ ﺳﺮﺍﺯﯾﺮ ﺷﺪ. ﻓﻘﻂ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﮕﻮﯾﺪ: ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺷﮑﺮ... ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺷﮑﺮ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺩﺭ ﻗﻠﺒﻬﺎ ﻭ ﺩﺳﺘﻬﺎﯼ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ. 

In the name of Allah, the Merciful, the Compassionate

“Allah! There is no god but He – the Living, The Self-subsisting, Eternal. No slumber can seize Him Nor Sleep. His are all things In the heavens and on earth. Who is there can intercede In His presence except As he permitteth? He knoweth What (appeareth to His creatures As) Before or After or Behind them. Nor shall they compass Aught of his knowledge Except as He willeth. His throne doth extend Over the heavens And on earth, and He feeleth No fatigue in guarding And preserving them, For He is the Most High, The Supreme (in glory).”

به نام خداوند بخشنده مهربان

خدا یکتاست که جز او خدایی نیست زنده و پاینده است. هرگز او را کسالت خواب فرا نگیرد تا چه رسد که به خواب رود. اوست مالک آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است. که را این جرات است که در پیشگاه او به شفاعت برخیزد. مگر به فرمان و اجازه او! علم ازلی او محیط است به انچه از ازل پیش نظر خلق بوجود آمده است، و آنچه سپس تا ابد موجود خواهد شد و خلق به هیچ مرتبه علم او احاطه نتواند کرد مگر به آنچه او خواهد، قلمرو علمش از آسمان و زمین فراتر و نگهبانی زمین و آسمان بر او آسان و بی زحمت است

فضایل 

1- علم:

از آن حضرت در خصوص تنزیه آفریننده تعالى و یگانگى او و نیز پاسخهاى وى در مسایل و علوم مختلف روایات فراوانى نقل شده است.

از جمله روایاتى که از آن حضرت درباره تنزیه خداوند نقل شده، روایتى است که حسن بن على بن شعبه در تحف العقول آورده است. در آنجا امام هادى (ع)مى‏فرماید: به راستى خداوند وصف نشود جز بدانچه خودش، خود را وصف کرده. کجا وصف شود آن که حواس از درکش عاجزند و اوهام بدو نرسند و تصورات به کنه او پى نبرند و در دیده‏ها نگنجد. در نزدیکى‏اش دور است و در دورى‏اش نزدیک. چگونگى را پدید کرده بدون آن که گفته شود خود او چگونه است و مکان را آفریده بدون آن که خود مکانى داشته باشد از چگونگى و از مکان برکنار است‏یکتا و یگانه است. شکوه و ابهتش بزرگ و نامهایش پاک است.

2- حلم:

براى پى بردن به حلم آن حضرت کافى است‏به بردبارى و گذشت آن حضرت از بریحه، پس از آن که دانست وى در نزد متوکل از او بدگویى کرده و به او افترا بسته و وى را تهدید کرده، توجه کرد. ما این ماجرا را در صفحات بعد نقل خواهیم کرد.

3- کرم و سخاوتمندى:

ابن شهر آشوب در مناقب مى‏نویسد: ابو عمر و عثمان بن سعید و احمد بن اسحاق اشعرى و على بن جعفر همدانى به نزد على بن حسن عسکرى رفتند. احمد بن اسحاق از وامى که بر گردنش بود نزد حضرت شکایت کرد. آنگاه امام به عمرو که وکیلش بود، فرمود: به او سى هزار دینار و به على بن جعفر نیز سى هزار دینار بپرداز و خود نیز سى هزار دینار برگیر.

ابن شهر آشوب پس از نقل این ماجرا گوید: این معجزه‏اى بود که جز ملوک و پادشاهان آن را نیارند و ما از کسى چنین بخششى نشنیده‏ایم. همچنین در مناقب گفته شده است: اسحاق جلاب گوید: براى ابو الحسن (ع) در روز ترویه گوسفندان بسیارى خریدم و آن را در میان نزدیکانش تقسیم کردم.

4- شکوه و عظمت در دل مردم:

طبرسى در اعلام الورى به سند خود از محمد بن حسن اشتر علوى نقل کرده است که گفت: همراه با پدرم بر در سراى متوکل بودیم. من در آن هنگام کودکى بودم و در میان گروهى از مردم از طالبى و عباسى و جعفرى ایستاده بودیم که ناگهان ابو الحسن (ع) وارد شد. مردم همگى از مرکوبهاى خویش پایین آمدند تا آن حضرت به درون رفت. یکى از حاضران از دیگرى پرسید: به خاطر چه کسى پایین آمدیم؟به خاطر این بچه حال آن که او از نظر سال از ما بزرگ‏تر و شریف‏تر نبود. به خدا سوگند دیگر به احترام او از مرکوب خویش پایین نخواهم آمد. پس ابو هاشم جعفرى گفت: به خدا قسم کودکان چون او را مى‏بینند به احترام او پیاده مى‏شوند. هنوز دیرى نگذاشته بود که آن حضرت به طرف مردم آمد. حاضران چون او را دیدند باز به احترام وى پیاده شدند ابو هاشم خطاب به حاضران گفت: مگر نمى‏گفتید دیگر به احترام او پیاده نمى‏شوید؟ پاسخ دادند: به خدا قسم اختیار خود را از دست دادیم و از مرکوبهاى خود پیاده شدیم.

******************************

**********************************************************

******************************

علم و دانش امام ( ع  (

بدون شک بعد علمى و آگاهى گسترده ائمه علیهم السلام در همه زمینه‏ها از پایه‏هاى اساسى امامت در طول حیات آن به شمار رفته و به عنوان یکى از معیارهاى مطمئن و روشن - که در دسترس همگان قرار داشت - براى تشخیص امام برگزیده از سوى خدا، از مدعى امامت، در جامعه اسلامى شناخته شده بود.

حاکمان ستمگر اموى و عباسى در رویارویى با پیشوایان حق به هر اقدامى - که به گونه‏اى در تثبیت موقعیت آنان و تضعیف موقعیت امامان شیعه مؤثر بود - دست زدند، و حتى موفق شدند چهره‏هاى وابسته و مزدورى را در لباس عالمان دین و فقیهان شریعت‏به مسلمانان تحمیل کنند، ولى هیچ گاه نتوانستند در میدان علم و دانش بر پیشوایان معصوم پیشى گیرند، و حتى نتوانستند در یک مورد و براى یک بار آنان را محکوم کنند، با آنکه برخى از آنان - مانند مامون - براى دستیابى به این هدف تلاشهاى فراوانى کرده و سرمایه‏هاى زیادى صرف نمودند.

اساسى‏ترین ویژگى علوم ائمه علیهم السلام، خدادادى بودن آن است. آنان در هیچ مکتب و نزد هیچ فردى درس نخواندند، بلکه در پرتو شایستگى‏ها و لیاقتهایى که داشتند خداوند چشمه‏سارهاى زلال دانش و معرفت را در قلب پاکشان به جریان و جوشش انداخت و وجود مبارکشان را - به تعبیر امام هادى(ع)- گنجینه‏هاى علم و جایگاههاى معرفت‏خویش قرار داد.

امام هادى علیه السلام در سخنى به این دانش گسترده اشاره نموده مى‏فرماید:

«اسم اعظم خدا 73 حرف است و نزد آصف ( بن برخیا ) تنها یک حرف آن بود که چون خدا را بدان خواند، زمین - حد فاصل بین او و (پادشاه) سبا - براى او درهم پیچیده شد. آصف تخت‏ بلقیس را برداشت و آن را نزد سلیمان برد، سپس زمین کشیده (منبسط) شد (و به حال نخست‏بازگشت). تمام اینها در کمتر از یک چشم بر هم زدن صورت گرفت.

ولى نزد ما از اسم اعظم الهى 72 حرف است و یک حرف آن نزد خداست که آن را در (خزانه) علم غیب به خود اختصاص داده است‏».

بزرگترین خیانت زمامداران غاصب اموى و عباسى معاصر ائمه علیهم السلام به بشریت‏به ویژه مسلمانان این است که با مشکلات و محدودیتهایى که براى امامان علیهم السلام به وجود آوردند، مانع نشر و گسترش علوم آنان در جامعه شده و مردم را از آن فیض بزرگ محروم ساختند.

این محدودیت درباره همه پیشوایان اعمال مى‏شد، ولى نسبت‏به عسکریین ( پیشواى دهم و یازدهم ) علیهما السلام با شدت بیشتر، به گونه‏اى که بخش اعظم دوران امامت امام هادى و تمامى دوران امامت امام عسکرى علیهما السلام در « سامرا » - که عنوان پادگان نظامى را داشت - تحت نظارت دقیق نیروهاى امنیتى دستگاه سپرى شد و براى مردم امکان دسترسى به آنان و استفاده از محضرشان وجود نداشت.

با این حال، امام هادى از هر فرصتى استفاده کرده و با افاضه شمه‏اى از علوم خدادادى خود به صورت کتبى یا شفاهى، در قالب سخن گفتن با افراد مختلف به زبان خود آنان، پیشگویى نسبت‏به حوادث آینده، خبر دادن از نیت افراد و. . . انسانها را از فروغ دانش خود بهره‏مند و بدین وسیله آنان را به شاهراه حق، رهنمون مى‏ساخت.

سلاح علم ویژه امامت و به کارگیرى آن در قالبها و پوششهاى یاد شده، کار سازترین، کوبنده‏ترین و در عین حال بى‏خطرترین سلاحى بود که در شرایط حاکمیت جو خفقان آن روز، در اختیار پیشواى دهم (ع) قرار داشت و حکومت، هیچ راه و بهانه‏اى براى مبارزه با آن نداشت.

عمومی - مد و مسائل زندگی - تاثیر مهربانی بروی سلامتی

عمومی - مد و مسائل زندگی - تاثیر مهربانی بروی سلامتی

جهاد، یکی از ابواب بهشت است که خداوند، آن را به روی اولیاء خاص خود گشوده و لازمه‌ی ورود به آن، صبر و گذشتن از دنیا در راه هدف الهی است و نتیجه‌اش، شهادت. شهادت، اجری است که به راحتی به هر کس نمی‌دهند و بهای عظیمی دارد. شهادت یعنی رسیدن به شهود و معاینه‌ی غیبِ عالم؛ که بالاترین درجه‌ی آن، با شهادت در میدان رزم حق علیه باطل حاصل می‌شود. اما شهادت، اَشکال دیگری هم دارد و انسان با حرکت‌های دیگری نیز می‌تواند به مقام شهادت نایل شود. چنان‌که اهل‌بیت-علیهم السلام- مکرّر در روایات، منتظر و محب حقیقی و عارف به مقام ولایت را، هم‌درجه‌ی شهید دانسته‌اند؛ یعنی چنین کسی، مانند شهید، به شهود عالم غیب می‌رسد.

اما مقام شهید چیست؟ خداوند در قرآن می‌فرماید: آن‌که در راه خدا کشته می‌شود، زنده است نه مرده؛ و نزد پروردگار خود، روزی داده می‌شود. شهید چون به عالم بقیةاللّهی رسیده، باقی است و حیاتش به گونه‌ای است که به تمام عوالم وجود، إشراف دارد. در نتیجه‌ی این نوع حیات، شهید قادر می‌شود به اذن خداوند، در امور عالم تصرف کند و مشکلات دنیوی و اخلاقی و حتی عقلانی ما را رفع نماید؛ فقط کافی است به عالم او وصل شویم و دست توسلمان را به دامانش برسانیم. 
شهید، نزد پروردگارش غرق فضل و نعمت اوست و چون در این مقام، خطر نقص و زوال، هیچ چیز را تهدید نمی‌کند، شهید از هر گونه ترس و غم، آزاد است؛ و البته این رهایی را به همراهان و بازماندگانش که در خطِ سیر او هستند نیز، بشارت می‌دهد. در نهایت در زمان ظهور، شهید دوباره به این عالم برمی‌گردد و رجعت می‌کند.

شهادت ،ایثاری است  از کامل ترین انسانها در اوج مرتبه، که موجی بزرگ ایجاد می کند و باطل را که همچون کف روی آب است، از آب که حق است، متمایز می سازد؛ تا نشان دهد که اگر چه مدتی مانور با باطل باشد، ولی حق در دلها و حقیقت عالم، حاکم، ثابت و ماندنی است و باطل، محو شدنی. 

رزق کلمه ای است بسیار فراتر از آنچه مردم می دانند.

آیا میدانی نمازت رزقی است از سوی خداوند؟
چه بسا خیلی از انسانها نماز نمی خوانند ، 
اذکاری که صبح و شام می خوانی رزق است.
یا زمانی که خواب هستی سپس ناگهان بیدار می شوی به تنهایی و بدون زنگ زدن ساعت بیدار می شوی و نماز میخوانی رزق است 
چون بعضیا بیدار نمیشوند . زمانی که با مشکلی رو به رو می شوی خداوند صبری به تو میدهد که چشمانت را از آن بپوشی این صبر رزق است.

زمانی که در خانه لیوانی آب به دست پدرت میدهی این فرصت نیکی کردن رزق است.

گاهی اتفاق می افتد که در نماز حواست نباشد ناگهان به خود می آیی و نمازت را با خشوع می خوانی این تلنگر رزق است.

یکباره یاد امام زمانت می افتی وسلامی میدهی ودلت حسابی تنگ میشود.

رزق واقعی این است رزق خوبی ها ، نه ماشین نه درآمد،اینها رزق مال است که خداوند به همه ی بندگانش میدهد

اما رزق خوبیها را فقط به دوستدارانش میدهد.

یک روز مردی که طالب دانش و معرفت بود برای دریافت پاسخ هفت مسئله، پس از پیمودن هفتصد فرسنگ راه، به نزد امیرالمؤمنین علی (ع) آمد و گفت: «یا امیرالمؤمنین! من هفتصد فرسخ راه آمده ام تا از هفت مسئله سؤال کنم». امام (ع) فرمود: «هر سؤالی مایلی بپرس.»

آن مرد گفت: 1 - سنگین تر از آسمان، پهناورتر از زمین، بی نیازتر از دریا، سخت تر از سنگ، سوزان تر از آتش، سردتر از سرما و تلخ تر از زهر چیست؟

حضرت در پاسخ او فرمود:

- از آسمان سنگین تر، تهمت و افترا بر شخص بی گناه است؛

- از زمین پهناورتر، دامنه حق و حقیقت است؛

- از دریا بی نیازتر، دل مرد قناعت پیشه است؛

- از سنگ سخت تر، دل شخص منافق است؛

- از آتش سوزان تر، [ظلم و ستم ] پادشاه ستم کار است؛

- از سرما سردتر، درخواست کردن از شخص بخیل است؛

- و از زهر تلخ تر، صبر و بردباری است [ولی ثمره شیرین دارد].

صبر و ظفر هر دو دوستان قدیمند

بر اثر صبر نوبت ظفر آید

بهترین کار ها:

پیامبر اکرم (ص) می فرماید:"بهترین کار ها – از نظر پاداش- در آخرت سه چیز است:

1-      صلوات بر محمد و آل محمد (ص)

2-      آب رساندن به تشنگان

3-      حب و دوستی علی ابن علی طالب (ع)"

منبع:   اصول کافی

 شیعیان ما کسانی باشند که برای ولایت ما، به یکدیگر بخشش کنند

و در راه دوستی ما به یکدیگر دوستی نمایند

و برای زنده کردن امر و گفتار ما به دیدار هم بروند اگر خشم کنند ستم نکنند

و چون راضی شوند اسراف نورزند;سبب برکت همسایگانند

و با معاشرین خود صلح و صفا دارند.

                                               منابع: اصول کافی جلد 3.صفحه 333.

خداوند متعال به پیامبری از پیامبرانش وحی کرد که به قومت بگو:(لباس دشمنان مرا نپوشید وطعام دشمنان مرا نخورید و خود را به شکل دشمنان من در نیاورید که دشمنان من می شوید همان طور که آنان دشمنان من هستند.) 

التهذیب ج6ص172 

 تاصورت  پیوند  جهان  بود   علی   بود                  تا نقش زمین بود و زمان بود علی بود

 آن قلعه گشایی که در  قلعه ی  خیبر                  برکند به یک حمله و بگشود علی بود

آن  گرد  سرافراز  که  اندر  ره  اسلام                    تا کار نشد  راست  نیاسود ، علی  بود

شاهی که ولی بود و وصی بود علی بود                سلطان  سخا  و  کرم  و جود علی بود

آن   شير   دلاور   كه   براي   طمع  نفس                 بر  خوان  جهان  پنجه  نيالود  ،  علي  بود

سر  دو  جهان  جمله  ز  پنهان  و  ز  پيدا                   شمس الحق  تبريز  كه  بنمود ، علي بود

آن عارف سجّاد ، که خاک درش از قدر                      بر کنگرهی عرش بیفزود علی بود

مسجود ملایک که شد آدم ، ز علی شد                   آدم چو یکی قبله و مسجود علی بود

هم آدم و هم شیث و هم ادریس و هم الیاس        هم  صالح  پیغمبر  و  داوود  علی  بود

آن لحمک لحمی ، بشنو  تا  که  بدانی                    آن یار که او نفس نبی بود علی بود

موسی   و   عصا  و  ید  بیضا  و  نبوت                      در مصر به فرعون که بنمود ، علی بود

عیسی به وجود آمد و در حال سخن گفت                 آن نطق و فصاحت که در او بود علی بود

خاتم که در انگشت سلیمان نبی بود علی بود           آن نور خدایی  که بر  او  بود  علی  بود

آن  شاه  سرافراز  که   اندر  شب  معراج                  با   احمد   مختار   یکی   بود   علی   بود

 محمود    نبودند    کسانی     که     ندیدند              کاندر   ره   دین  احمد  محمود  علی  بود

آن  کاشف  قرآن  که  خدا  در  همه  قرآن                  کردش صفت عصمت و بستود علی بود

 چندان که در آفاق نظر  کردم  و  دیدم                      از روی یقین در همه موجود ، علی بود

هم اول و هم آخر و هم ظاهر و باطن                         هم عابد و هم معبد و معبود ، علی بود 

این کفر نباشد ، سخن کفر نه این است                    تا هست علی باشد و تا بود  علی  بود

مولانا جلال الدین بلخی

حضرت امام جواد (عليه السلام) مي فرمايند:
«هر که قبر پدرم در طوس را زيارت کند، خداوند گناهان گذشته و آينده ي او را بيامرزد، و روز قيامت منبري رو به روي منبر رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) براي او نصب کند تا آن که خداوند از حسابرسي بندگانش فارغ شود.»

مردي از اهل خراسان به حضرت رضا (عليه السلام) عرض کرد: اي فرزند رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) من رسول خدا را در خواب ديدم که به من مي فرمودند: « وقتي پاره ي تن مرا در زمينتان به خاک بسپارند، و امانتم را به شما بسپارند، و ستاره ي من در خاک شما غروب کند، شما را چه خواهد شد؟

پس امام رضا (عليه السلام) به او فرمودند: 
«من آن کسي هستم که در زمين شما دفن مي شوم، و من پاره ي تن پيامبر شما هستم، و من آن وديعه و ستاره هستم، به راستي که هر کس مرا زيارت کند و حق و اطاعت مرا که خدا واجب کرده است ، بشناسد، من و پدرانم در روز قيامت شفيع او خواهيم بود، و هر که را روز قيامت ما شفيعش باشيم، نجات يافته است، حتي اگر گناهان جن و انس بر دوش او باشد. 

پدرم ازجدم از پدرش از پدرانش (عليهم السلام) به من فرمودند: 
همانا رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمودند: هر که مرا در خواب ببيند، مرا ديده است، زيرا شيطان به صورت من درنمي آيد و نه به صورت کسي از اوصياء من، و نه به صورت کسي از شيعيانشان، و خواب صادق جزيي از هفتاد جزء نبوت است.» 
«عيون اخبار الرضا (عليه السلام)، ج 2، ص 257، ح 11، امالي شيخ صدوق (رحمت الله عليه) ص 61).

خواب بودم، خواب دیدم مرده ام 
بی نهایت خسته و افسرده ام 

تا میان گور رفتم دل گرفت 
قبر کن سنگ لحد را گل گرفت 

روی من خروارها از خاک بود 
وای، قبر من چه وحشتناک بود! 

بالش زیر سرم از سنگ بود 
غرق ظلمت، سوت و کور تنگ بود 

هر که آمد پیش، حرفی راند و رفت 
سوره ی حمدی برایم خواند و رفت 

خسته بودم هیچ کس یارم نشد 
زان میان یک تن خریدارم نشد 

نه رفیقی، نه شفیقی، نه کسی 
ترس بود و وحشت و دلواپسی 

ناله می کردم ولیکن بی جواب 
تشنه بودم، در پی یک جرعه آب 

آمدند از راه نزدم دو ملک 
تیره شد در پیش چشمانم فلک 

یک ملک گفتا: بگو دین تو چیست؟ 
دیگری فریاد زد: رب تو کیست؟ 

گر چه پرسش ها به ظاهر ساده بود 
لرزه بر اندام من افتاده بود! 

هر چه کردم سعی تا گویم جواب 
سدّ نطقم شد هراس و اضطراب 

از سکوتم آن دو گشته خشمگین 
رفت بالا گرزهای آتشین 

قبر من پر گشته بود از نار و دود 
بار دیگر با غضب پرسش نمود: 

ای گنه کار سیه دل، بسته پر 
نام اربابان خود یک یک ببر 

گوئیا لب ها به هم چسبیده بود 
گوش گویا نامشان نشنیده بود 

نامهای خوبشان از یاد رفت 
وای، سعی و زحمتم بر باد رفت 

چهره ام از شرم میشد سرخ و زرد 
بار دیگر بر سرم فریاد کرد: 

در میان عمر خود کن جستجو 
کارهای نیک و زشتت را بگو 

هر چه می کردم به اعمالم نگاه 
کوله بارم بود مملو از گناه 

کارهای زشت من بسیار بود 
بر زبان آوردنش دشوار بود 

چاره ای جز لب فرو بستن نبود 
گرز آتش بر سرم آمد فرود 

عمق جانم از حرارت آب شد 
روحم از فرط الم بی تاب شد 

چون ملائک نا امید از من شدند 
حرف آخر را چنین با من زدند: 

عمر خود را ای جوان کردی تباه 
نامه اعمال تو باشد سیاه 

ما که ماموران حق داوریم 
پس تو را سوی جهنم می بریم 

دیگر آنجا عذر خواهی دیر بود 
دست و پایم بسته در زنجیر بود 

نا امید از هرکجا و دل فکار 
می کشیدندم به خِفّت سوی نار 

ناگهان الطاف حق آغاز شد 
از جنان درهای رحمت باز شد 

مردی آمد از تبار آسمان 
دیگران چون نجم و او چون کهکشان 

صورتش خورشید بود و غرق نور 
جام چشمانش پر از خمر طهور 

لب که نه، سرچشمه ی آب حیات 
بین دستش کائنات و ممکنات 

چشمهایش زندگانی می سرود 
درد را از قلب انسان می زدود 

بر سر خود شال سبزی بسته بود 
بر دلم مهرش عجب بنشسته بود 

کِی به زیبائی او گل می رسید 
پیش او یوسف خجالت می کشید 

دو ملک سر را به زیر انداختند 
بال خود را فرش راهش ساختند 

غرق حیرت داشتند این زمزمه 
آمده اینجا حسین فاطمه؟! 

صاحب روز قیامت آمده 
گوئیا بهر شفاعت آمده 

سوی من آمد مرا شرمنده کرد 
مهربانانه به رویم خنده کرد 

گشتم از خود بی خود از بوی حسین )ع( 
من کجا و دیدن روی حسین )ع( 

گفت: آزادش کنید این بنده را 
خانه آبادش کنید این بنده را 

اینکه این جا این چنین تنها شده 
کام او با تربت من وا شده 

مادرش او را به عشقم زاده است 
گریه کرده بعد شیرش داده است 

خویش را در سوز عشقم آب کرد 
عکس من را بر دل خود قاب کرد 

بارها بر من محبت کرده است 
سینه اش را وقف هیئت کرده است 

سینه چاک آل زهرا بوده است 
چای ریز مجلس ما بوده است 

اسم من راز و نیازش بوده است 
تربتم مهر نمازش بوده است 

پرچم من را به دوشش می کشید 
پا برهنه در عزایم می دوید 

بهر عباسم به تن کرده کفن 
روز تاسوعا شده سقای من 

اقتدا بر خواهرم زینب نمود 
گاه میشد صورتش بهرم کبود 

تا به دنیا بود از من دم زده 
او غذای روضه ام را هم زده 

قلب او از حب ما لبریز بود 
پیش چشمش غیر ما ناچیز بود 

با ادب در مجلس ما می نشست 
قلب او با روضه ی من می شکست 

حرمت ما را به دنیا پاس داشت 
ارتباطی تنگ با عباس داشت 

اشک او با نام من می شد روان 
گریه در روضه نمی دادش امان 

بارها لعن امیه کرده است 
خویش را نذر رقیه کرده است 

گریه کرده چون برای اکبرم 
با خود او را نزد زهرا )س( می برم 

هرچه باشد او برایم بنده است 
او بسوزد، صاحبش شرمنده است 

در مرامم نیست او تنها شود 
باعث خوشحالی اعدا شود 

کشته اشکم، شفیع امتم 
شیعیان را مُنجِیَم از درد و غم 

گرچه در ظاهر گنه کار است و بد 
قلب او بوی محبت میدهد 

سختی جان کندن و هول جواب 
بس بود بهرش به عنوان عقاب 

در قیامت عطر و بویش می دهم 
پیش مردم آبرویش می دهم 

آری آری، هرکه پا بست من است 
نامه ی اعمال او دست من است 

ناگهان بیدار گردیدم زخواب 
از خجالت گشته بودم خیس آب 

دارم اربابی به این خوبی ولی 
می کنم در طاعت او تنبلی؟! 

من که قلبم جایگاه عشق اوست 
پس چرا با معصیت گردیده دوست؟ 

من که گِریَم بهر او شام و پگاه 
پس به نامحرم چرا کردم نگاه؟ 

من که گوشم روضه ی او را شنید 
پس چرا شد طالب ساز پلید؟ 

چشم و گوش و دست و پا و قلب و دل 
جملگی از وی مولایم خجل 

شیعه بودن کی شود با ادعا؟ 
ادعا بس کن اگر مردی بیا 

پا بنه در وادی عشق و جنون 
حبّ دنیا را ز قلبت کن برون 

حبّ دنیا معصیت افزون کند 
معصیت قلب ولیّ را خون کند 

باش در شادی و غم عبد خدا 
کن حسابت را ز بی دینان جدا 

قلب مولا را مرنجان ای جوان 
تا شوی محبوب رب مهربان 

التماس دعا

شناخت امام زمان(ع) این است که امام زمان(ع) حجت است و اگر نباشد تمام عالم فروزان می شود، امام صادق(ع) هم می گوید : اگر ما نباشیم زمین اهلش را فرو می برد، اما ممکن است کسی امام باشد، مثل ابراهیم که در قرآن به او امام میگویند، اما نمی گوید اگر ابراهیم نباشد عالم فروزان می شود، منحصر به دوازده امام ، چهاده معصوم است چون آنها حجت خدا بر تمام خلقتند، خودشان هم می گویند، کسی را مصداق ما قرار ندهید پس معلوم شد حجت خدا به غیر از امام است. آنها نور خدا هستند، امام زمان(ع) یعنی این! 

فضیلت و خواص سوره نوح

كسی كه به خدا ایمان دارد و كتابش را قرائت می كند قرائت سوره نوح را رها نكند. هر بنده ای كه با امید به پاداش الهی و شكیبایی در راه خدا سوره نوح را در نمازهای واجب و مستحب خود بخواند خداوند او را در خانه های نیكوكاران مسكن دهد و سه بهشت از بهشت هایش را به كرامت خود به او عطا می كند و با تعدادی زیادی از حوریان بهشتی تزویج نماید.

سوره نوح بعد از سوره نحل، در مكه و در سال 4 بعثت نازل شده است داراى 28 آیه مى‏باشد.

این سوره چنانکه از نامش پیداست سرگذشت نوح پیامبر را بیان می‌کند در سوره‌های متعددی از قرآن مجید به سرگذشت این پیامبر بزرگ اشاره شده از جمله سوره‌های «شعرا»، «مؤمنون»، «اعراف»، «انبیا» و از هـمه مشروحتر در سوره «هود» آمده ولی آنچه در سوره نوح آمده قـسمت خاصی از زندگی اوست که در جائی دیگر به این سبک نیامده‌ است و این قسمت مربوط به دعوت مستمر و پی گیر او به سوی توحید و کیفیت و عناصر این دعوت است.

بـا تـوجـه بـه ایـن که این سوره در مکه نازل شده و پیامبر و مسلمانان اندک آن زمان در شرائطی مشابه شرائط زمان نوح و یارانش قرار داشتند مسائل زیادی را به آن ها می‌آموزد.

به آنها یاد می‌دهد که چگونه از طریق استدلال منطقی توام با محبت و دلسوزی کامل دشمنان را تبلیغ کنند. به آنها می‌آموزد که هرگز در طریق دعوت به سوی خدا خسته نشوند.

به آنها می‌آموزد که در یک دست وسائل تشویق و در دست دیگر عوامل انذار را داشته باشند, و از هر دو در طریق دعوت بهره گیرند.

آیـات آخر این سوره هشداری است برای مشرکان لجوج که اگر در برابر حق تسلیم نشوند و به فرمان خدا گردن ننهند عاقبت دردناکی در پیش دارند. بـه تـعبیر دیگر این سوره ترسیمی است از بیان مبارزه دائمی طرفداران حق و باطل و برنامه‌هایی که طرفداران حق در مسیر خود باید به کار بندند.

فضیلت سوره نوح :

رسول خدا صلی الله علیه و اله وسلم در فضیلت این سوره فرموده اند: هر كس سوره نوح را قرائت كند از مؤمنانی است كه دعای حضرت نوح علیه السلام شامل حال او می شود.¹ و دعا چنین است: «پروردگارا! بر من و پدر و مادرم و هر مؤمنی كه در سرایم درآید و بر مردان و زنان باایمان ببخشای و بر هلاكت ستمگران بیفزای» ²

از امام جعفر صادق علیه السلام نیز نقل شده است: هر كس كه به خدا ایمان دارد و كتابش را قرائت می كند قرائت سوره نوح را رها نكند. هر بنده ای كه با امید به پاداش الهی و شكیبایی در راه خدا سوره نوح را در نمازهای واجب و مستحب خود بخواند خداوند او را در خانه های نیكوكاران مسكن دهد و سه بهشت از بهشت هایش را به كرامت خود به او عطا می كند و با تعدادی زیادی از حوریان بهشتی تزویج نماید. ³

آثار و بركات سوره

1) رهایی از اسارت

در خواص و آثار این سوره مباركه از امام صادق علیه السلام روایت است: هر كس سوره نوح را قرائت نماید اگر در بند و اسارت یا زندان باشد راه برون شدنش آسان می شود و اگر برای سفر باشد در گشایش و بهره وری برای او باز می شود تا اینكه به خانه اش بازگردد.⁴

 2) بهبود وضعیت مالی

امام جواد علیه السلام نیز به یكی از یارانشان فرمودند تا برای رفع بدی حال و سختی وضعیت مالی بر قرائت این سوره مداومت نماید. ⁵

3) برآورده شدن حاجات

از مرحوم کفعمی در مصباح نقل شده است هر كس که بر قرائت سوره نوح مداومت ورزد و شب و روز آن را بخواند و انگاه در پی حاجتی روان شود حاجتش برآورده می شود.⁶

امام صادق علیه السلام نیز فرموده اند: هر كس بر قرائت سوره نوح مداومت كند پیش از مردن جایگاه خود را در بهشت خواهد دید و اگر هنگام طلب حاجتی خوانده شود به اذن خداوند حاجتش برآورده می شود.⁷

4) جهت فرزند دار شدن

از امام محمد باقر علیه السلام نقل شده است: كه مردی از كمی فرزند به امام شكوه نمود. امام به ایشان فرمود: سه روز بعد از نماز عشا و صبح این كارها را انجام دهد:

70 مرتبه  سبحان الله،

70 مرتبه استغفرالله،

و این اذكار را ختم كند به آیات 12-10 سوره نوح. و در شب سوم با همسرت تماس برقرار كن خداوند به تو فرزندی عنایت خواهد كرد. ⁸

ختم سوره  نوح و مزمل برای رفع هم و غم

برای رفع همّ و غم؛ سوره نوح در هر روز ، آثار لطیفی در روح انسان می گذرد.

در روایت دارد:  «همّ الساعة  هرم سنه» یک ساعت غم خوردن مساوی است با یک سال پیر شدن.

مداومت به تلاوت این سوره هم و غم های انسان را از بین می برد چه نسبت به گذشته و چه آینده و باعث می شود روح لطیف تر و تفکرات انسان زلال تر گردد.

همچنین هر روز سوره مزمل را خواندن برای انسان باعث ثروت و دولت می شود و گرفتاری ها و فقر و سختی های دنیوی و اخروی را از انسان برمی دارد و هم و غمّش را از بین می برد. ⁹

پی نوشت ها:

(1) مجمع البیان، ج10، ص130

(2) نوح، آیه 28

(3) ثواب الاعمال، ص120

4) مستدرک الوسائل، ج8، ص246

(5) الکافی، ج5، ص316

(6) المصباح کفعمی، ص459

(7) تفسیرالبرهان، ج5، ص495

(8) طب الائمه، ص130

(9) ثواب الاعمال شیخ صدوق

امام علی (ع) : اگر شب هنگام کسی را در حال گناه دیدی....

صبح آن روز حتی نگاهت را نسبت به آن شخص تغییر نده!!

شاید سحرگاه توبه کرده باشد.

امام علی (ع) : زیبا خطاب کنید

تا...

زیبا بشنوید.

امام علی(ع) : برترین شرف، آزار ندادن به مردم

و به آن ها نیکی نمودن است.

امام علی (ع) : اگر نفس خود را مشغول کاری نکنی،

او تورا مشغول می کند.

یا علی.

چگونه هزار رکعت نماز بخوانیم !!!

روزى پیامبر خدا صلّى الله علیه و آله به حضرت على علیه السلام فرمود: 

دیشب چه عمل خیری انجام داده‌اى؟

آن حضرت اظهار داشت: پیش از آن كه بخوابم، هزار ركعت نماز به جا آوردم، 

حضرت رسول فرمود: چگونه؟!

پاسخ داد: از شما شنیدم كه فرمودید: هر كس هنگام خوابیدن سه مرتبه بگوید: 

«یَفْعَلُ اللهُ ما یَشاءُ بِقُدْرَتِهِ، وَ یَحْكُمُ ما یُریدُ بِعِزَّتِهِ» ؛ 

او همانند كسى است كه هزار ركعت نماز خوانده است.

حضرت رسول اکرم فرمودند: راست گفتى،حقا که چنین است.

منبع :

مستدرك الوسائل، ج 5، ص 49، ح 21.

ایا حیف نیست هرشب به این سادگی از چنین خیر پربرکتی محروم شویم ؟

خانم سونیتا ویلیامز یک فضانورد هندی الاصل آمریکایی تبار است.

او پس از بازگشت از آخرین سفر خود ۲۰۱۱/۰۹/۰۷ از ایستگاه فضایی ناسا

به دین اسلام و مذهب برحق تشیع مشرف شد.

دلیل این تصمیم را از این خانم سوال کردند.

گفت :

در مدت حضورم در ایستگاه ناسا ،زمین را در تاریکی مطلق می دیدم.

ولی هشت نقطه از زمین همیشه نورانی بود.

و دیگر اینکه مدام و بلا انقطاع در آسمان بدون وجود کوچکترین فرکانسی،صدای اذان می آمد.

وقتی به زمین برگشتم.

موقعیت جغرافیایی هشت نقطه نورانی را با دقیق ترین دستگاه های مکان یاب بررسی کردیم.

و آن هشت نقطه نورانی عبارت بود از :

مکه. مدینه . قبرستان بقیع . کربلا.سامرا.کاظمین.نجف.مشهد.

من هیچ راهی جز فرود آوردن سر تعظیم و تسلیم در مقابل اسلام و شیعه نداشتم

خداوندا مرا از کسانی قرار دِه که دنیاشان را برای دینشان میفروشند نه دینشان را برای دنیاشان. (دکتر علی شریعتی)

ضعیف‌الاراده کسی است که با هر شکستی بینش او نیز عوض شود. (ادگار‌ آلن‌پو)

اگر در اولین قدم، موفقیت نصیب ما می شد، سعی و عمل دیگر معنی نداشت. (موریس مترلینگ)

پیروزی آن نیست که هرگز زمین نخوری، آنست که بعد از هر زمین خوردنی برخیزی. (مهاتما گاندی)

تا دهان بسته نشود، دل باز نمی شود! و تا عبدالله نشوی ، عندالله نمی شوی. .... (علامه حسن زاده آملی ) 

اگر می خواهی صدقه بدهی، همین ‌طوری صدقه نده؛ زرنگ باش!

حواست جمع باشد، صدقه را از طرف امام رضا (ع) برای سلامتی آقا

امام زمان (عج) بده! برای دو معصوم است؛ دو معصومی که خدا آنها را دوست دارد، ممکن نیست خداوند این صدقه ی تو را رد کند.

تو هم اینجا حق واسطه ‌گری‌ ات رامی گیری. تو واسطه ‌ای و همین حق واسطه‌ گری است که اجازه می دهد تو به مراحل خاص برسی

(آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی ) 

امام رضا (ع) : هیچ بنده ‏اى حقیقت ایمانش را کامل نمى ‏کند مگر این که در او سه خصلت باشد: دین‏ شناسى، تدبر نیکو در زندگى، و شکیبایى در مصیبت‏ها و بلاها.

• سوره مبارکه زمر
• تأثیر بر دلها
• آیه شریفه 23

• اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتَابًا مُّتَشَابِهًا مَّثَانِيَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَى ذِكْرِ اللَّهِ

• معنای آیه:

  خداوند بهترین سخن را نازل کرده، کتابی که آیاتش (در زیبایی و عمق) همانند یکدیگر است. آیاتی مکرر دارد که از شنیدن آن لرزه بر اندام کسانی که از پروردگارشان می ترسند، می افتد. سپس دل های آنها آرام و متوجه ذکر خدا شود..........

• پیام آیه:

  نوشته های بشری نمی تواند این همه تأثیر بر دل و جان انسان بگذارد. این همه تأثیر در کلام الله، نشان از بزرگی پدید آورنده ی این سخن است زیرا کلام هر کس تجلی مقام اوست.

•